कूर्मावतार स्तोत्रम् kurmavtaar stotram
कूर्मावतार स्तोत्रम् ॥ ॐ नमो भगवते नारायणाय ॥ ॥ देवा ऊचुः ॥ |
नमाम ते देव पदारविन्दं प्रपन्नतापोपशमातपत्रम् ॥ |
यन्मूलकेता यततोऽञ्जसोरु संसारदुःखबहिरुत्क्षिपंति ॥ १ ॥ |
धातर्यदस्मिन्भव ईश जीवास्तापत्रयेणोपहता न शर्मः । |
आत्मँल्लभंते भगवंस्तवांघ्रिच्छायां सविद्यामत आश्रयेम् ॥ २ ॥ |
मार्गंति यत्ते मुखपद्मनीडैश्छंदः सुपर्णैऋर्षयो विविक्ते । |
यस्याघमर्षोदसरिद्वरायाः पदं पदं तीर्थपदं प्रपन्ना ॥ ३ ॥ |
यच्छ्रद्धया श्रुतवत्या च भक्त्या संमृज्यमाने ह्रदयेऽवधार्य । |
ज्ञानेन वैराग्यबलेन धीरा व्रजेम तत्तेऽङघ्रिसरोजपीठम् ॥ ४ ॥ |
विश्वस्य जन्मस्थितिसंयमार्थे कृतावतारस्य पदाम्बुजं ते । |
व्रजेम सर्वे शरणं यदीश स्मृतं प्रयच्छत्यभयं स्वपुंसाम् ॥ ५ ॥ |
यत्सानुबंधेऽसति देहगेहे ममाहमित्यूढदुराग्रहाणाम् । |
पुंसां सुदूरं वसतोऽपि पुर्यां भजेम तत्ते भगवत्पदाब्जम् ॥ ६ ॥ |
तान्वा असद्वृत्तिभिरक्षिभिर्ये पराह्रतांतर्मनसः परेश । |
यथो न पश्यंत्युरुगाय नूनं ये ते पदन्यासविलासलक्ष्म्याः ॥ ७ ॥ |
पानेन ते देव कथासुधायाः प्रवृद्धभक्त्या विशदाशया ये । |
वैराग्यसारं प्रतिलभ्य बोधं यथांजसान्वीयुरकुण्ठधिष्ण्यम् ॥ ८ ॥ |
तथापरे चात्मसमाधियोगबलेन जित्वा प्रकृतिं बलिष्ठाम् । |
त्वामेव धीराः पुरुषं विशंति तेषां श्रमः स्यान्न तु सेवय ते ॥ ९ ॥ |
तत्ते वयं लोकसिसृक्षयाऽद्य त्वयानुसष्टास्त्रिभिरात्मभिः स्म । |
सर्वे वियुक्ताः स्वविहारतंत्रं न शक्नुमस्तत्प्रतिहर्तवे ते ॥ १० ॥ |
यावद्बलिं तेऽजह राम काले यथा वयं चांमदाम यत्र । |
यथोभयेषां त इमे हि लोका बलिं हरन्तोऽन्नमदंत्यनहाः ॥ ११ ॥ |
त्वं नः सुराणामसि सान्वयानां कूटस्थ आद्यः पुरुषः पुराणः । |
त्वं देवशक्त्यां गुणकर्मयोनौ रेतस्त्वजायां कविमादधेऽजः ॥ १२ ॥ |
ततो वयं सत्प्रमुखा यदर्थे बभूविमात्मन् करवाम किं ते । |
त्वं नः स्वचक्षुः परिदेहि शक्त्या देवक्रियार्थे यदनुग्रहाणाम् ॥ १३ ॥ |
॥इति श्रीमद्-भागवतपुराणे कूर्मावतारस्तोत्रं समाप्तम् ॥ |
टिप्पणियाँ